3D methodes

De overbekende 3D-brilletjes zijn er om de foto of film te scheiden voor het linker- en het rechteroog. Hier zijn een aantal mogelijkheden voor:

 

Anaglyphen projectie

Deze methode maakt gebruik van kleuren om de twee beelden van elkaar te scheiden en is vrij eenvoudig. Vaak worden de primaire kleuren rood en groen gebruikt, maar rood en blauw komen ook voor. Doordat er kleuren worden gebruikt om de twee beelden te scheiden is het uiteindelijke resultaat in zwart/wit. Verder is een groot nadeel dat de hersenen een rood en groen beeld moeten combineren wat langdurig gebruik onprettig maakt. Groot voordeel is dat deze methode ook op televisie kan worden gebruikt en voor foto's. Vanwege de eenvoud wordt deze methode nog steeds toegepast. De 3D plaatjes en video op deze site zijn ook anaglyphen.


Polarisatie projectie

Polarisatieprojectie is de meest toegepast methode voor 3D voorstellingen. Bij deze methode zijn er twee projectoren nodig. Dit kunnen dia-, film-, of beamerprojectoren zijn. De twee beelden voor het linker en het rechter oog worden elk door een projector geprojecteerd. Tevens is voor elke projector een polarisatiefilter geplaatst die het licht slechts in één polarisatierichting doorlaat. Deze filters voor beide projectoren zijn ten opzichte van elkaar 90º van elkaar gedraaid. Door nu in het brilletje ook polarisatiefilters toe te passen die, net als voor de projectoren, 90º van elkaar gedraaid zijn, wordt de scheiding verzorgd. Groot voordeel van deze methode is dat het resultaat een 3D-beeld in kleur is. Nadeel is dat er twee projectoren nodig zijn en dat er een speciaal projectiescherm voor nodig is, die de polarisatie van het ‘geweerkaatste’ licht niet verandert. In de meeste pretparken en 3D-theaters is dit de toegepaste methode.

 

Wisselprojectie

Bij de wisselprojectie wordt beurtelings het rechter en het linkerbeeld geprojecteerd. Voor deze projectie zijn z.g. shutter-brillen nodig. Dit zijn brillen waarvan de glazen d.m.v. LCD-techniek beurteling ondoorzichtig gemaakt kunnen worden. Op het moment dat het linker beeld wordt vertoond zal het brillenglas van het rechteroog ondoorzichtig zijn en vice-versa. Voorwaarde is dus dat deze biller gesynchroniseerd worden met de projectie. Er zijn systemen verkrijgbaar met brillen met een snoertje alswel draadloze brillen. Als de frequentie hoog genoeg gekozen wordt zal het resultaat een flikkervrij 3D-beeld opleveren in kleur. Voor de consument is er de z.g. NU-view techniek beschikbaar waarmee m.b.v. een voorzetstuk op een videocamera twee beelden worden opgenomen. Deze techniek maakt gebruik van het interlace principe, waarbij het linker beeld in de even-lijnen en het rechter beeld in de oneven beeldlijnen wordt weggeschreven. Op een klassieke TV kan dit worden afgespeeld, waarbij de brillen met de videobron worden gesynchroniseerd. Leuke techniek, maar er zitten veel nadelen aan. De resolutie is laag, want voor ieder oog is nog maar de helft van de resolutie beschikbaar. Met het PAL TV systeem, wat wij in Nederland hebben is de frequentie te laag, wat een flikkerend beeld oplevert. Tevens zijn de moderne TV’s hier niet meer voor geschikt. Wel zijn er technieken beschikbaar om NU-view met monitoren of beamers te gebruiken op een hogere frequentie wat wel een goed resultaat oplevert.

 

 

De Pullfrich methode

Deze methode is speciaal bedacht voor vertoning op TV. Bij deze methode moet het achtergrondbeeld continue horizontaal in beweging zijn. De bril bevat slechts één donker glas, de andere is gewoon transparant. Doordat het beeld door het donkere glas vertraagd bij ‘de hersenen aankomt’ is het linkerbeeld anders dan het rechter. Deze methode is eigenlijk geen echter 3D-vertoning, maar meer een simulatie. Voordeel is dat het resultaat in kleur is, maar nadelen zijn dat de twee waargenomen beelden niet allebei even lichtsterk zijn. Verder is een heel groot nadeel dat het beeld continue in beweging moet zijn. Dit maakt deze methode alleen geschikt voor korte demonstraties. In de jaren negentig werd een experiment met deze methode gebruikt bij het programma ‘Over mijn lijf’.

 

 

Overige methodes zonder bril

Voor foto's zijn er veel andere methodes beschikbaar. Te denken valt bijvoorbeeld aan de viewmaster, ribbeltjes foto's en holografische afbeeldingen. Voor films zijn er niet veel andere methodes zonder bril beschikbaar. Philips is momenteel bezig met een autostereoscopische beeldscherm, een soort ribbeltjes scherm. Probleem dat hierbij opgelost moet worden is dat het beeld uit verschillende hoeken goed te bekijken moet zijn.